Jak chronić dane wrażliwe w Microsoft 365

Czego dowiesz się z tego artykułu?

1. Czym jest portal Security i Compliance, dostępny w ramach usługi Microsoft 365, i jak pomoże zarządzać bezpieczeństwem danych wrażliwych.
2. W jaki sposób można wykrywać dokumenty zawierające określone typy danych wrażliwych.
3. Jakie są predefiniowane typy danych wrażliwych w ramach usługi Microsoft 365.
4. Jak krok po kroku stworzyć własny typ danych.

Poziom zaawansowania: Podstawowy

Czasy, kiedy wdrożenie Office 365 oznaczało uruchomienie tenanta, konfigurację rekordów DNS i migrację poczty oraz danych dawno minęły. Obecnie klienci zwracają coraz większą uwagę na bezpieczeństwo, a Microsoft, podążając za potrzebami rynku, wdraża coraz to nowsze narzędzia i nieustannie ulepsza już istniejące. Wraz z ogłoszeniem globalnej dostępności nowej wersji centrum administracyjnego na początku 2017 roku pojawił się osobny portal do rozwiązań dotyczących bezpieczeństwa – Security and Compliance.

Cytując opis nowej wersji centrum zgodności, platforma Microsoft 365 oferuje rozwiązania do „zarządzania potrzebami dotyczącymi zgodności przy użyciu zintegrowanych rozwiązań do klasyfikacji, zarządzania informacjami, zarządzania sprawami i nie tylko”.

Niniejszy artykuł rozpoczyna cykl, w którym będę opisywał zagadnienia służące poprawie szeroko pojętego bezpieczeństwa.

Tytułowe dane wrażliwe, czyli np. PESEL czy nr paszportu to w nomenklaturze Microsoft typy informacji poufnych. Możemy je wykorzystywać w politykach DLP czy ochronie informacji za pomocą AIP. Mimo że istnieją już od dawna, obecnie mamy tylko trzy typy dedykowane dla naszego kraju, choć globalnie dostępnych jest około stu. Możemy jeszcze skorzystać z typu „Credit Card Number”, który jest uniwersalny.

W związku z powyższym często pojawia się potrzeba stworzenia własnego typu. Ale zanim stworzymy nowy typ, zobaczmy jak działają te już zdefiniowane.

Rozważmy typ „Poland Identity Card”. Format numeru dowodu osobistego zgodnie z dokumentacją Microsoft to 3 litery (dowolnej wielkości), po których następuje 6 cyfr. Z kolei słowa kluczowe to: „Dowód osobisty”, „Numer dowodu osobistego”, „Nazwa i numer dowodu osobistego”, „Nazwa i nr dowodu osobistego”, „Nazwa i nr dowodu tożsamości”, „Dowód Tożsamości”, „dow. os.”. Dopasowanie nastąpi jeśli w odległości 300 znaków znajdzie się nr dowodu i któreś ze słów kluczowych.

W celu sprawdzenia czy dany plik zawiera wybrany typ informacji poufnych można użyć wbudowanego narzędzia.

Przeciągnięcie notatnika zawierającego ciąg znaków „Dowód osobisty to XYZ890342” powoduje dopasowanie.

Poniżej kilka przykładów zawierających rożne ciągi znaków wraz z informacją o wykryciu typu informacji poufnych:

Jak widać, rozpoznawanie typów działa zgodnie z definicją. W wielu przypadkach jednak jest niewystarczające, szczególnie biorąc pod uwagę odmianę przez przypadki w języku polskim. Dużą wadą jest również to, że nie możemy edytować lub kopiować typów wbudowanych.

Możemy jednak utworzyć własny typ informacji poufnych. Spróbujmy utworzyć typ „Poland Bank Account Number”. Po wprowadzeniu nazwy i opisu przechodzimy to okna, w którym określamy wymagania dopasowania.

Microsoft nie wspiera Klientów przy tworzeniu nowych typów zawierających wyrażenia regularne:

„Due to the variances in customer environments and content match requirements, Microsoft Support cannot assist in providing custom content-matching definitions; e.g., defining custom classifications or regular expression (also known as RegEx) patterns.” Źródło: Dokumenty Microsoft.

Utworzyłem następujące wyrażenie regularne (pomocna może okazać się w tym względzie strona regexr.com) :

d{2}[- ]?d{4}[- ]?d{4}[- ]?d{4}[- ]?d{4}[- ]?d{4}[- ]?d{4}

Nie dodałem żadnych elementów pomocniczych. Dostępne są lista słów kluczowych i słownik. Listę słów kluczowych możemy definiować wpisując po przecinku ciągi znaków, podobnie jak to ma miejsce w przypadku dowodu osobistego. Słownik to obiekt zawierający wiele słów kluczowych i najwygodniej posłużyć się powershellem, aby pobrać listę takich słów z pliku. W środowisku produkcyjnym zdecydowanie warto posłużyć się którymś z elementów pomocniczych.

Typ informacji poufnych zdefiniowany przeze mnie pozwala na wykrycie numerów konta w następujących konfiguracjach:

Z kolei dopasowanie nie występuje w poniższych przypadkach:

Jak widać, pomimo wielu niedogodności tworzenie własnych typów jest możliwe.

W następnych artykułach omówię tworzenie zasad DLP i AIP, wykorzystując nowo utworzony typ informacji poufnych.